- Jaar: 2015
- Bezetting: voor sopraan en strijkkwartet
- Duur: 5′
- Gecomponeerd voor Griet Nuytinck, ter gelegenheid van de feestelijke opening van het onafhankelijk medisch labo anacura te Evergem
- Opgedragen aan Griet Nuytinck en Miel Van Camp
- Geïnspireerd op de ‘betoonering’ door Prof. dr. Marc Bracke van de structuur van Pro-insuline. Elk van de 24 aminozuren worden weergegeven door een van de 24 tonen binnen twee octaven. De opeenvolging van de aminozuur bouwstenen van een eiwit diende als inspiratiebron voor het op toon brengen. Pro-insuline kent geen post-translationele veranderingen van zijn aminozuren zoals glycosylering, en is daarom eenvoudig en geschikt voor deze benadering. De toekenning van tonen aan aminozuren werd volgens meerdere karakteristieken afgetoetst, zoals bijvoorbeeld zuurtegraad of vetoplosbaarheid. Uiteindelijk werd gekozen voor een algoritme op basis van moleculair gewicht, waarbij de toonhoogte recht evenredig is met dit gewicht. Het zwaarste aminozuur (tryptofaan) kreeg een “do” toegewezen, terwijl het lichtste (glycine) de 18 halve tonen hogere “fa#” werd. Aan de overige aminozuren werd een tussenliggende toon toegekend. De molecule werd aldus afgelezen en “vertoond” vanaf de beta-keten, over C-peptide tot de alfa-keten. Ten slotte werden maten van 4 tonen ingevoerd om de muzikale interpretatie te vereenvoudigen. Dit thema vormt grotendeels de melodielijn van de eerste viool. De reeks wordt aan het einde in originele vorm gespeeld door de cello. De tekst bestaat uit twee vragen, één antwoord en de vervoeging van de werkwoorden ‘analuoo en curare’ in de tegenwoordige en toekomstige tijd.
- Programmabrochure & informatie
- Creatie: 30 augustus 2015, Emma Posman en het Apollo Strijkkwartet met Nana Hiraiden & Liesbeth Kindt, viool, Bart Vanistendael, altviool, Diego Liberati, cello
Lucien Posman 