“A rebours dans un monde fou, Le conservatoire transfiguré pour la création de l’opera de chambre de Lucien Posman” … Ses compositions prouvent un intérêt particulier pour la voix humaine, dans une structure sonore fortement rythmée et farcie de d’ imitations et de parodie. Son lyrisme est éclatant dans des rares passages où il le laisse s’ épanouir. …cette créationà Gand peut être le moment d’ essayer la musique contemporaine por celui que que la curiosité intellectuelle pousserait malgré une réticence initiale. N. Verschoore aankondiging in Le courier de Gand, 7-2-1992

“Zonder schroom en met een daverde lach”, Broers Posman schrijven ongewone opera waarin het goede overwint’, interview met K. Van Keymeulen in De Gentenaar 13 – 2- 1992

‘Zevende week van de Hedendaagse muziek, Centraal staat Maurizio Kagel en de  opera van de gebroeders Posman’. FRA. aankondiging in De Gentenaar, 13 februari 1992

“Daverend succes voor ‘Hercules Haché”  (…) en werd onthaald op een benijdenswaardige belangstelling en dito succes (…) Lucien Posman heeft op het geestige libretto van zijn broer André Posman  knappe muziek geschreven  die nergens kunstmatig , gezocht of geleerd klinkt. Het is boeiende en vooral sympathieke muziek die indruk maakt zonder verleidingskunstjes of overdonderende intellectualisme. Bovendien geeft hij blijk van een grote dosis humor (dansmuziek, marsen, ironische vocalises) en een treffende verbeeldingskracht. De knipoogjes naar de bestaande muziek, zijn zin voor voor realisme, zijn spelletjes met stilte en vooral een authentiek vakmanschap, zorgden ervoor dat de tijd voorbijvloog. Dit was uiteraard ook te danken aan de analytische, spitsvondige en vlotte regie van Ronny Lauwers, helemaal  gedacht in de geest van het burleske gegeven… A. De Groeve in Gazet van Antwerpen, 17-2-1992

“Posman bewijst dat het ook anders kan” (…) Posman’ s muziek parodieert en parafraseert met talloze stijlcitaten, maar bezit voldoende eigen zeggingskracht om boodschap en emotie tot een coherent geheel te bundelen…. Je voelt het vakmanschap en en de muzikale visie van een degelijk componist doorheen de verscheidenheid…Als je er rekening mee houdt dat het hele project als een studentenproductie opgezet werd, overstijgt het resultaat zonder meer de verwachtingen…Je houdt het niet voor mogelijk in een conservatorium… Jacques Van Deun in De Standaard, 17-2-1992

“Melodiek van Lucien Posman geschikt voor operamedium” Zevende week van de  Hedendaagse Muziek’… Met deze opera, vol verwijzingen naar de verste uithoeken van de  Belgische geschiedenis, legt de humor van Posman zowat alle mistoestanden in ons culturele landje bloot… FV in De Standaard, vrijdag 14 februari 1992

“Een opera als een stripverhaal” Wereldpremière ‘Hercules Haché in Gent’… De première van H.H. The Adventure of a Professor werd een evenement dat tot nadenken stemt over de leidinggevende en inspirerende rol die een school op kultureel gebied kan spelen…. Dat Posman kan componeren werd al duidelijk in het eerste bedrijf…Verschillende blazerscombinaties vormen een kleurige basis zonder de klankbalans uit het evenwicht te brengen. Voor het libretto deed Posman beroep op zijn broer, historicus en plastisch kunstenaar, en voor de vertaling in het Engels stond zijn zus Marianne in. Samen maakten ze er een drama giocoso, een burleske actie-opera met een grillig en complex verloop, gebundeld in vele korte en afwisselende scenes, een opera als een stripverhaal…Deze eigenwijze, eigentijdse Belgische wereldpremière vol Gentse humor, bewijst dat de opera nog lang niet dood is… Elly Rutten in  De Morgen, 18- 2 – 92

“Opera om lachend te genieten” Studenten verrassend knap in kameropera van  Lucien Posman’… Posman’s persoonlijke taal luistert naar fijn geanalyseerde atonale, maar lyrisch en weinig dissonant aandoende tonen. Daarnaast heb je Posman die citeert en parodieert om situaties en  en personages te karakteriseren…FRA. in De Gentenaar 17-2-1992

“De overwinning van Hercules / Stormachtig applaus vrijdagavond na de  opvoering van Hercules Haché”… Het publiek genoot zowel van de heldere klanken van Lucien Posman als het waanzinnige libretto van zijn broer André…Het Nieuw Conservatoriumensemble schittert onder leiding van Roland Coryn, met fijn samenspel tussen synthesizer en akoestische instrumenten… Humor in een concertzaal overbrengen is geen geringe prestatie, maar bij Hercules Haché is het gelukt. De opera maakt feestelijk gebruik van van ‘one liners’, ‘gags’, ‘running gags’ en visuele humor en stuurt de meeste Vlaamse komedieschrijvers beschaamd terug naar de tekstverwerker…Geert  Stadeus in Het Laatste Nieuws, 17-2-1992

“Belge et réussi !’ Le nouvelle opera des frères Lucien et André  Posman créé avec succes au Conservatoire de Gand”… Un ‘opéra’ de nos jours? Qui l’ eut cru? C’ est absolument encore étonnant, stimulant! Et ce nouvel opéra gravite autour de sujets brûlants: le belge et la Belgique de 1830 à nos jours! Et cela sur un ton burlesque où il n’ y a pas de fausses notes. … Le texte du livret imaginé pas André Posman est symbolique et plain d’ imagination. S’ il est manifestement trop long (le spectacle dure plus de trois heures), il ne manque cependant jamais d’ interêt….Dotée d’ un sens réel du theatre, la musique de Posman colle admirablement bien au texte. Elle est pleine de punch, de vivacité, d’à-propos, de lyrisme aussi, à l’ occasion et du meilleur… c’est une personalité trés originale et qui a le don d’ exalter musicalement toutes les situations. Le language est de notre temps, mais n’ est jamais aride ni sophistiqué. Au contraire, il est plein d’ imagination et de sensibilité. On remarque l’ aisance des ensembles vocaux à 3,4,5,et 6 voix qu il impose avec brio (les chanteurs aussi, faut-il dire!)… le  ‘Chant du réveil’ (le Waking Song) qui, chanté par une soprano, est d’une ineffable beauté…De nos jours, cette manière de composer tient plutôt du prodige!…N. Verschoore dans Le courier de Gand, 21-2-1992