---

---

DE SCHOOLJONGEN

• Ik hou ervan te ontwaken op een zomermorgen
• Als de vogels zingen in elke boom,
• De verre jager zijn hoorn blaast,
• En de leeuwerik met me meezingt.
• O! Wat een lieflijk gezelschap.
• Maar naar school gaan op een zomermorgen!
• O! Dat doet alle vreugde wegebben.
• Onder het wrede, uitgebluste oog
• Brengen de kleintjes de dag door
• In zuchten en klagen.
• Ach! Dan zit ik daar soms moedeloos,
• En breng vele zorgelijke uren door.
• Ik kan geen genoegen beleven aan mijn boek,
• En ik vertoef ook niet in het prieel der geleerdheid,
• Verveeld door de zielige potsenmaker.
• Hoe kan de vogel, die geboren is voor vreugde,
• In een kooi zitten en zingen?
• Wat kan een kind, door angsten gekweld,
• Anders doen dan zijn frele vleugels laten hangen
• En zijn jeugdige lente vergeten?
• O! Vader en moeder, als knoppen worden afgenepen
• En bloesems weggeblazen,
• En als de tedere planten, reeds bij de ontluikende dag,
• Van hun vreugde beroofd worden
• Door leed en pijnlijke zorgen,
• Hoe zal dan de zomer oprijzen in vreugde
• Of de zomervruchten verschijnen.
• Of zullen we vergaren wat smart vernielde,
• Of zullen we het rijpe jaar zegenen,
• Als de winterstormen komen aangerukt.